Od pewnego czasu słyszę żądania upamiętnienia żałoby po ofiarach katastrofy smoleńskiej. Początkowo wzbudzało to moje zdumienie, później zaczęło wzbudzać obrzydzenie.
Jak tym ludziom nie wstyd domagać się upamiętniania tego, że byli łaskawi przyjść na place przed pałacem prezydenckim, aby zapalić znicz lub stać w kolejce, aby oddać hołd ciałom zmarłej tragicznie prezydenckiej pary.
Jeżeli dobrze rozumiem listę żądań ludzi wiecujących pod krzyżem, to oni żądają upamiętnienia:
- Lecha Kaczyńskiego
- 96 ofiar tragedii
- samych siebie okazujących żałobę po ludziach z pkt. 1 i 2.
Tablica wisi, zawiera żądane napisy, ale okazuje się że została odsłonięta nie dość ekspresyjnie, jest nie tam, gdzie ich zdaniem powinna być, a w ogóle to powinien być pomnik.
No to postawić im pomnik z papieru i niech spadają. Po pierwszym deszczu pomnik się rozpuści i będzie po problemie.
